|  موضوع ایمیل : زنی که جلوی نظامیان ایستاد + تصاویر 
لطفا تا باز شدن كامل ایمیل شكیبا باشید 
در روز ۱۹ ژوئن ۱۹۴۵ در شهر رانگون پایتخت برمه دیده به جهان گشود که نام «اُنگ سان سو چی» را بر او نهادند.این نام برهم نهاده‌ای از نام پدر «اُنگ سان» و «چی» از مادرش و «سو» از روز تولد و مادر بزرگش می‌باشد. پدرش یکی از ژنرال‌های پرآوازه و یک قهرمان ملی بشمار می‌رفت. درجنگ جهانی دوم با مهاجمان ژاپنی جنگید و در کسب استقلال برمه نقش ارزنده‌ای را ایفا کرد. 
انگ سان نخست به فراگیری فلسفه و پس از آن سیاست واقتصاد در دانشگاه آکسفورد پرداخته و یکم ژانویه ۱۹۷۲ با مایکل اریس پیمان زناشوئی بسته و همراه همسرش به بوتان جایی که شوهرش به اعضاء خانواده سلطنتی درس می‌داد رفته و پس از مدتی به بریتانیا باز می‌گردد و در آنجا صاحب دو پسر می‌شود. 
در سال ۱۹۸۸ تظاهرات گسترده دانشجویان هواخواه دموکراسی در برمه به مخالفت با شورای نظامی حاکم که از سال ۱۹۶۲ بر ملت فرمانروائی می‌کرد، فراگیر می‌شود. 
برای سرکوب تظاهرات، سربازان برمه‌ای خشونتی توجیه ناپذیر از خود نشان دادند. 
پس از آن کشتار، اُنگ سان سو چی برای هدایت جنبش مخالفان به برمه باز می‌گردد. پیام «اتحاد، نظم ،عشق» او که ریشه در اعتقاد ژرف از آیین بودا دارد ، تمامی ملت را در بر می‌گیرد و اتحادیه ملی دموکراسی (مردم سالاری) او شتاب روز افزونی در تمامی برمه هواخواهان بسیار پیدا می‌کند. 
در ژوئن سال ۱۹۸۹ بعد از چند هفته رخدادهای میدان «تیان آنمن» شورای نظامی حاکم بر برمه اُنگ سان سو چی و دیگر رهبران دموکراسی را در خانه بازداشت کرد. این آغاز دورانی تیره و تار در تاریخ برمه است که به گونه‌ای پراکنده تاکنون ادامه یافته است 
شورای نظامی در سال ۱۹۹۰ برای ایستادگی در برابر فشار زیاد سیاسی ، اجازه انتخابات ملی را می‌دهد . با وجود تنگناهای آشکار و پنهانی که نیروهای نظامی برپا داشته بودند، اتحادیه ملی دموکراسی اُنگ سان سو چی نزدیک به ۸۰ ٪ کرسی‌های مجلس انتخابی را به دست می‌آورد. 
اُنگ سان سو چی نخستین ، نخست وزیر برگزیده مردم می‌شود. اما همانگونه که پیش بینی پذیر بود ، نیروهای نظامی از پذیرش نتیجه انتخابات سر باز می‌زدند، و قدرت را با نام «انجمن اعاده نظم و قانون ایالتی» (سلوریک) در دست گرفته ، که تا امروز نیز ادامه دارد. 
۱۴ اکتبر ۱۹۹۱ کمیته نوبل این زن آزاد اندیش وآزاده را به عنوان برنده جایزه صلح به جهانیان معرفی می‌کند. و در دسامبر پسر ۱۸ ساله‌اش الکس اریس از سوی او جایزه را دریافت می‌کند چرا که در آن زمان مادرش هنوز در خانه خود در برمه تحت نظر نظامیان است. الکس این جایزه را به تمامی مردم برمه تقدیم می‌کند، و در سخنرانی خویش می‌گوید: این جایزه مال آنهاست و پیروزی نهایی در پیکاری دراز مدت صلح ، آزادی و دموکراسی را به برمه باز خواهد گرداند. 
سوچی یکبار با ژنرال تان شو در سال 2002 مذاکرات مخفیانه‌ای انجام داد که به نیجه مشخصی نرسید. 
در سال 2007 اعتراضات گسترده ای به رهبری راهبان در میانمار به راه افتاد. 
راهبان مذهبی در میانمار زیر باران اعتراضات خود را به حکومت نضامی حاکم بر این کشور نشان دادند. 
اعتراضات سال 2007 به حکومت نظامی در برمه. 
حکومت نظامی تان شو اعتراضات سال 2007 را به خشونت کشاند. 
خون معترضان به سیاست های دولت میانمار بر روی سنگفرش خیابان. 
سوچی روز شنبه از حصر خانگی بیرون آمد و آزاد شد. 
سوچی در جمع پنج هزار تن از حامیانش در مقر حزب خود گفت: من به حقوق بشر و حاکمیت قانون اعتقاد دارم. همیشه برای این دو موضوع مبارزه خواهم کرد. می خواهم با تمامی قوای دموکراتیک همکاری کنم و به حمایت مردم نیاز دارم. 
آنگ سان سوچی 65 ساله به خبرنگاران گفت که پیام وی به تانگ شو، ژنرال ارشد خونتای میانمار این است: بیایید با یکدیگر به طور مستقیم گفت وگو کنیم. من اینجا هستم تا سازش ملی ایجاد کنم و مذاکره نمایم. امیدوارم که مردم نیز از من حمایت کنند. امیدوارم خونتای میانمار به دلیل حضور من و فعالیت هایم احساس خطر و تهدید نکند. محبوبیت چیزی است که می آید و می رود. فکر نمی‌کنم کسی باید به دلیل محبوبیت فردی دیگر احساس تهدید و خطر کند. 
آنگ سان سوچی گفت: اگر مردم آزاد نباشند چگونه می توانم بگویم آزاد هستم یا همه ما آزاد هستیم یا همه ما آزاد نیستیم. همیشه احساس می کردم که از درون آزاد هستم. سال ها فقط به رادیو گوش می‌کردم اما با این حال دوست داشتم که صدای انسان ها را بشنوم. 
یک دانشجوی 20 ساله میانماری که حامی آنگ سان سوچی است گفت: او قهرمان ملی ما است ما از برگزاری انتخابات اخیر در کشور شرمسار هستیم. همه می‌دانند که خونتا سلاح دارد پس ما چه کاری می توانیم انجام بدهیم. آنگ سان سوکی تنها کسی است که می تواند دموکراسی را برای کشورمان به ارمغان بیاور         | 
